natopie12 – Wiadomości NA TOPIE

Jakie choroby leczy ortopeda?

Ortopeda to lekarz medycyny zajmujący się diagnostyką i leczeniem, zarówno zachowawczym jak i operacyjnym, różnego rodzaju schorzeń obszaru narządu ruchu człowieka. Ma pod swoją opieką pacjentów ze schorzeniami wrodzonymi oraz nabytymi a także uszkodzeniami mechanicznymi będącymi konsekwencją zmian pourazowych. W obszarze jego zainteresowań znajduje się szkielet, ale bez kości czaszki oraz związany ze szkieletem układ mięśniowy i więzadłowo-stawowy, a także układ nerwowy i krwionośny.

Jakie choroby leczy ortopeda?

W obszarze zainteresowań ortopedii leżą schorzenia, urazy i choroby przewlekłe szeroko pojętego układu ruchu. Ortopedia zajmuje się chorobami, które wymagają często leczenia interdyscyplinarnego, łączącego wiedzę specjalizacji ortopedii z innymi dziedzinami medycyny. Z pewnością ortopeda musi umieć rozpoznawać i diagnozować samodzielnie, lub z pomocą, schorzenia, które na pozór wykraczają poza obszar oddziaływania ortopedii. Współczesna ortopedia zajmuje się m. in.:

zmianami zwyrodnieniowymi
nowotworami narządu ruchu
zapaleniami i zakażeniami kości oraz stawów
chorobami nerwowo-mięśniowymi
uszkodzeniami nerwów obwodowych
reumoortopedią
jałową martwicą kości i osteochondrozy
chorobami metabolicznymi, endokrynologicznymi, również takimi, które są uwarunkowane genetycznie
zaopatrzeniem ortopedycznym, protezowaniem oraz amputacją kończyn
złamaniami patologicznymi i zmęczeniowymi

Ortopedia związana jest ściśle z inną dyscypliną medycyny – chirurgią urazową. Zajmuje się ona leczeniem operacyjnym obszarów należących do ortopedii. I w tym zakresie ortopeda i chirurg urazowy dbają o optymalny stan całego kostnego układu ruchu, lecząc urazy:

kręgosłupa, miednicy i klatki piersiowej
barków i ramion
łokci i przedramienia
nadgarstków i rąk
bioder i ud
kolan i goleni
stawów skokowych i stóp

Kiedy do ortopedy?

Zakres schorzeń, jakimi zajmuje się ortopeda jest bardzo szeroki. Pacjenci najczęściej jednak poszukują pomocy u ortopedy z następującymi problemami zdrowotnymi, są to:

wszelkie urazy mechaniczne, czyli stłuczenia, zwichnięcia, skręcenia i złamania kości oraz stawów
choroby kręgosłupa zwyrodnieniowe, nabyte w długim okresie czasu: dyskopatie, przepuklina dyskowa, rwa kulszowa
wrodzone i nabyte wady postawy: lordoza, skolioza, kifoza, płaskostopie, szpotawość i koślawość stóp
zmiany przeciążeniowe, w tym choroby zawodowe: łokieć tenisisty, zespół cieśni kanału nadgarstka, ostroga piętowa, kolano biegacza
jałowa martwica kręgosłupa
choroby zapalne stawów oraz kości o różnorodnym podłożu
chrzęstniakowatość
nowotwory kości

Jak przebiega wizyta u ortopedy?

Każda wizyta u ortopedy zaczyna się od szczegółowego wywiadu. Następnie lekarz, jeśli jest to możliwe bada pacjenta organoleptycznie. Nieodłączną składową wizyty u ortopedy jest zlecenie wykonania różnorodnych badań. Najczęściej jest to badanie rentgenologiczne poszczególnych fragmentów kręgosłupa czy kończyn. W wielu przypadkach lekarz od razu przepisuje badanie tomograficzne czy rezonans komputerowy. Często stosuje też leczenie farmakologiczne czy zleca zbiór zabiegów fizykoterapeutycznych. Jeżeli wymagane jest przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego przygotowuje pacjenta do zabiegu i w zależności od placówki, w której pracuje, dokonuje zabiegu operacyjnego.
Ortopedia to specjalizacja niezbędna na każdym dyżurze SORu. Pomoc w nagłych przypadkach to nieodłączna część pracy ortopedy obecnego w szpitalu czy placówkach pogotowia ratunkowego. Ortopedzi składają kości, leczą i opatrują rany.

Ortopeda leczy wady postawy

Przewlekłe problemy z kręgosłupem zaczynają się już dzieciństwie. Uznaje się, że aktualnie w naszym kraju ponad 80% dzieci ma już widoczne wady postawy, najczęściej charakteryzują je: krzywe, okrągłe lub wklęsłe plecy.

Skolioza to skrzywienie boczne, w pierwszej kolejności rozpoznawane na podstawie niesymetrycznie układających się łopatek. Skolioza należy do najczęstszych wad postawy, tworzy się w okresach szybkiego wzrostu tkanki kostnej: pomiędzy 6 a 24 miesiącem życia oraz 5 a 8 i 11 a 14 rokiem życia dziecka.
Lordoza to nadmierne wygięcie kręgosłupa ku przodowi w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Charakteryzuje się wklęsłymi plecami i wystającym brzuchem.
Kifoza to nadmierne wygięcie kręgosłupa w odcinku piersiowym, skierowane ku tyłowi.

Wszystkie wymienione wady postawy dość łatwo zaobserwować samodzielnie u dziecka. Rodzice kąpiący dzieci, pomagający im się ubierać mają codziennie możliwość kontroli rozwoju układu kostnego dziecka. Po zaobserwowaniu niepokojących zmian, powinno się jak najszybciej skontaktować z lekarzem rodzinnym, który potwierdzi obserwacje i jeżeli jest to konieczne skieruje do lekarza ortopedy. Leczenie wad postawy jest podobne do leczenia wad zgryzu, trwa dokładnie tyle czasu ile było się nieleczonym, z postępującym schorzeniem. Wymaga konsekwencji od rodziców, dobrej opieki medycznej i współpracy dziecka. Gdy wszystkie te warunki zostają spełnione dziecko może zostać całkowicie wyleczone, chociaż już zawsze trzeba będzie mieć na uwadze skłonność do pewnego rodzaju destrukcji układu ruchu.

Jak prowadzić księgowość firmy jednoosobowej?

W dużych podmiotach gospodarczych, zatrudniających wielu pracowników, obsługa księgowości powierzana jest profesjonalistom, którym zleca się usługi księgowe, a wiele firm posiada działy tym się zajmujące. Rzecz jasna powiększa to znacznie koszty prowadzenia działalności, co dla mniejszych uczestników obrotu gospodarczego może stanowić niebagatelny problem. Dotyczy to szczególnie przedsiębiorców prowadzących działalność jednoosobowo. Naturalnym dla nich rozwiązaniem jest poprowadzenie księgowości samodzielnie. Tym bardziej, że mniejsze firmy, których dochód nie przekracza 1,2 mln euro mogą stosować uproszczone procedury. Jak zatem prowadzić księgowość firmy jednoosobowej?

Powinności księgowe dla firm jednoosobowych.

Kwestia prowadzenia księgowości pojawia się już na etapie zakładania działalności gospodarczej. Przedsiębiorca zobowiązany jest do złożenia wniosku CEIDG, w którym wskazuje podmiot do obsługi księgowości (biuro rachunkowe, zatrudniony w firmie księgowy, samodzielne prowadzenie księgowości) oraz adres, gdzie przechowywana będzie dokumentacja rachunkowa. Jeżeli zakładający działalność decyduje się na samodzielne prowadzenie spraw księgowych, odpowiednie rubryki we wniosku CEIDG pozostawia puste, ewentualnie podaje dane swojej firmy. Przedsiębiorca powinien też ustalić ponad wszelką wątpliwość, czy rodzaj prowadzonej przez niego działalności gospodarczej podlega zwolnieniu z rejestracji do podatku VAT. Jeżeli nie, istnieje bezwzględny obowiązek takiej rejestracji. To nieodzowne czynności formalne. Dalsze obowiązki spoczywające na jednoosobowych firmach uzależnione są od sposobu formy opodatkowania. W przypadku ryczałtu ewidencjonowanego przedsiębiorca zobowiązany jest do księgowania przychodów. To rozwiązanie dotyczy przede wszystkim osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą niewielkich rozmiarów, gdzie niewielkie są również koszty uzyskania przychodu. Taka forma rozliczenia jest dozwolona również dla firm, których przychód w poprzednim roku podatkowym nie przekroczył kwoty 250.000 euro. W innych przypadkach przedsiębiorcy zobowiązani są do prowadzenia podatkowej książki przychodów i rozchodów KPiR, która jest miejscem ewidencjonowania poszczególnych pozycji, a więc przychodów uzyskanych ze sprzedaży oraz innych, nie związanych z prowadzoną działalnością, zakupów towarów handlowych oraz materiałów podstawowych, pozostałych kosztów związanych z prowadzeniem działalności. Na podstawie zapisów książki zwykle ustalana jest zaliczka na podatek dochodowy. Wydruk zapisów za dany miesiąc powinien być dokonany przez przedsiębiorcę pod koniec okresu. Ponadto prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą i samodzielnie rozliczający się przedsiębiorca zobowiązany jest do comiesięcznych czynności:

odprowadzanie zaliczki na podatek dochodowy (nie później, niż do 20-go dnia następnego miesiąca)
opłacanie składki ZUS (nie później, niż do 10-go dnia następnego miesiąca)
w przypadku podatników VAT – składanie deklaracji podatku VAT-7 i odprowadzanie podatku VAT do właściwego urzędu skarbowego (nie później, niż do 25-go dnia następnego miesiąca)
drukowanie i przechowywanie księgi przychodów i rozchodów,

a ponadto:

ewidencjonowanie wyposażenia – składniki wyposażenia o wartości przekraczającej 1,5 tys. złotych
ewidencjonowanie środków trwałych, a także wartości niematerialnych oraz prawnych – zakupy powyżej kwoty 3,5 tys. złotych
ewidencjonowanie przebiegu pojazdu (tzw. kilometrówka) – w przypadku, gdy do działalności firmy wykorzystywany jest samochód prywatny.

Program księgowy – kompleksowe narzędzie dla samodzielnego przedsiębiorcy.

Nie ulega wątpliwości, że programy księgowe to znakomite narzędzia ułatwiające funkcjonowanie jednoosobowych firm, które podejmują się samodzielnego rozliczania swoich aktywów, pasywów oraz kwestii fiskalnych. Można powiedzieć, że dobry program księgowy to swoiste biuro rachunkowe. Przedsiębiorcy mogą w tym względzie liczyć na szeroką ofertę dedykowanych im aplikacji stacjonarnych, bądź tez rozwiązań online, jak np. konto bankowe z modułem księgowym. Oczywiście każdy program księgowy przed rozpoczęciem pracy musi zostać właściwie skonfigurowany. Pozwoli to na zautomatyzowanie wszystkich czynności księgowych, które zostały wskazane powyżej, a co za tym idzie zwiększenie efektywności całego procesu i minimalizację ryzyka wystąpienia błędów czy pomyłek. Konfiguracja programu księgowego przebiega w oparciu o wprowadzone do niego dane na temat firmy i prowadzonej działalności, a w większości przypadków chodzi o informacje takie jak:

nazwa firmy (ew. nazwisko przedsiębiorcy), dane teleadresowe, REGON, NIP
forma opodatkowania i okres rozliczeniowy (miesiąc, kwartał)
ostatnie zapisy z książki przychodów i rozchodów
ostatnia deklaracja podatku VAT-7
rodzaj składki ZUS – (np. pełna lub preferencyjna składka, z ubezpieczeniem chorobowym lub bez)
środki trwałe, posiadane pojazdy itp.

Program księgowy jest m.in. narzędziem umożliwiającym elektroniczne fakturowanie, co korzystnie wpływa na poprawność wystawiania faktur, oznacza oszczędność czasu, ułatwia dostęp do dokumentacji księgowej oraz wpływa na obniżenie kosztów własnych firmy.

Zobacz również:

Jak widać lista obowiązków związanych z księgowością jednoosobowej firmy jest dosyć długa, wymaga żelaznej dyscypliny i konsekwencji, co może trochę zniechęcać przedsiębiorców. Warto jednak podjąć to wyzwanie, a pomocą okażą się odpowiednie programy księgowe, a także internetowe kursy księgowości (księgowość szkolenia online).

Przyłbice podologiczne – jaką wybrać?

Zadaniem podologa jest profesjonalna opieka podologiczną, która przyniesie za sobą określony efekt, przestrzegając przy tym podstawowych zasad bezpieczeństwa i higieny. Jednym z elementów odzieży ochronnej, który pomaga zapewnić wysoki poziom ochrony, jest przyłbica. Podpowiadamy, na co zwrócić szczególną uwagę, wybierając przyłbicę podologiczną.

W zawodzie podologa występują różne zagrożenia, przed którymi należy się skutecznie chronić. Przyłbica pełni funkcję ochronną zarówno twarzy, jak i oczu podczas wykonywania różnych zabiegów podologicznych, w tym przede wszystkim pedicure. Strefa ta jest osłaniana przed pyłkami i zanieczyszczeniami, które wydobywają się spod frezów. Nie da się ukryć, że przyłbica w dużym stopniu ułatwia pracę podczas zabiegu pedicure, ale nie tylko. Jednocześnie ogranicza rozprzestrzenianie wydostających się z dróg oddechowych chorobotwórczych drobnoustrojów, a przy okazji w pewnym stopniu chroni przed tymi, które już unoszą się w powietrzu.

Przyłbice ochronne – podstawowe informacje

W pracy podologa odpowiednio dobrana przyłbica podologiczna ma niebagatelne znaczenie. Podczas wykonywania niektórych zabiegów jest wręcz niezbędna, biorąc pod uwagę wysokie ryzyko kontaktu z płynami i cząsteczkami.

Czym się charakteryzuje przyłbica?

Typowa przyłbica ochronna wyposażona jest w przezroczystą, wymienną szybę wykonaną z odpornego na uszkodzenia tworzywa oraz opaskę umożliwiającą jej założenie. Do produkcji przyłbic wykorzystywane są różne rodzaje materiałów, w tym przede wszystkim:

poliwęglan – jeden z najczęściej stosowanych materiałów, gwarantuje wysoką jakość optyczną;
propionian – podobnie jak poliwęglan zapewnia wysoką jakość optyczną, dzięki której zmniejsza się zmęczenie oczu, wynikające z długiego noszenia osłony twarzy;
octan – zapewnia najlepszą klarowność;
polichlorek winylu;
glikol politereftalanu etylenu (PETG) – cechuje się największą ekonomicznością.

Przyłbica może być pokryta specjalnymi powłokami, które mają nadać jej właściwości przeciwodblaskowe, antystatyczne i przeciwmgielne, ochronić przed promieniowaniem ultrafioletowym (UV) i zagwarantować odporność na uszkodzenia mechaniczne, aby wydłużyć jej żywotność. Poszczególne parametry należy dostosować adekwatnie do indywidualnych potrzeb i wymagań.

Jakie przyłbice ochronne są dostępne?

Ze względu na duży wybór długości przyłbic każdy ma szansę wybrać taką, która zapewni mu odpowiedni poziom ochrony. Dostępne są m.in. sięgające do środkowej części twarzy półmaski, pełnej długości maski sięgające do dołu podbródka, jak również modele, które zakrywają dodatkowo przednią część szyi. Przyłbica może być jednorazowa lub wielorazowa, dodatkowo niektóre jej elementy mogą być wymienne.

Wybór szerokości przyłbic jest równie duży co długości. Cechą charakterystyczną każdej przyłbicy jest to, że zakrzywia się wokół twarzy. Nietrudno się domyślić, że im szersza jest przyłbica, tym zapewnia lepszą ochronę peryferyjną. Według zaleceń medycznych powinna sięgać co najmniej do czubka ucha, aby zmniejszyć ryzyko przedostania się zagrożenia do oczu. Ponadto powinna osłaniać czoło i brodę.

Warto jeszcze wspomnieć, przyłbica powinna mieć wystarczające wymiary, aby zapewnić właściwą przestrzeń między twarzą osoby noszącej a wewnętrzną powierzchnią ochrony. Jeśli owa przestrzeń nie zostanie zachowana, nie tylko zmniejszy się komfort jej noszenia, ale dodatkowo niemożliwe stanie się zastosowanie dodatkowych środków ochrony w postaci maski chirurgicznej czy okularów ochronnych.

Jaką przyłbicę podologiczną wybrać?

Z założenia przyłbica podologiczna ma stanowić barierę ochronną okolicy twarzy i błon śluzowych przed unoszącymi się w powietrzu płynami ustrojowymi takimi jak krew, ślina, wydzielina oskrzelowa, wymioty czy mocz. W przypadku braku przyłbicy wymienione płyny mogłyby dostać się w jej okolice i nie tylko sprawiać dyskomfort, ale przede wszystkim stanowić poważne zagrożenia dla zdrowia. Dodatkowo w pewnym stopniu ogranicza kontakt z zarazkami, jakie również unoszą się w powietrzu.

Pewnie zastanawiasz się teraz, jaką przyłbicę podologiczną wybrać. Warto mieć świadomość, że nie ma żadnych wytycznych w tym temacie. Zalecenia dotyczące prawidłowego doboru osłon twarzy do kontroli zakażeń powinny zatem opierać się na aktualnie dostępnej wiedzy.

Podczas wyboru konkretnej przyłbicy należy więc wziąć pod uwagę takie aspekty jak okoliczności narażenia, stosowanie dodatkowych środków ochrony indywidualnej oraz indywidualne potrzeby w zakresie ochrony.

Jeśli chodzi o komfort użytkowania, najłatwiejsze do zakładania są przyłbice na rzepy lub wyposażone w elastyczne paski. Aby były skuteczne, muszą odpowiednio przylegać do twarzy. Należy zwrócić szczególną uwagę, aby występowało dobre uszczelnienie w okolicy czoła, a osłona nie ślizgała się po skórze.

Najlepiej postawić na przyłbicę wykonaną z propionianu, octanu lub poliwęglanu, gdyż materiały te zapewniają najlepszą przejrzystość wizualną i jakość optyczną, a przy okazji nie męczą aż tak oczu, jak pozostałe. Osoby mające kontakt w swojej pracy ze źródłem światła UV powinny zaopatrzyć się w przyłbicę zapewniającą przed nim ochronę.

Należy wybrać osłonę twarzy poddaną obróbce pod kątem właściwości przeciwodblaskowych, antystatycznych i przeciwmgielnych. Dla możliwie najlepszej ochrony przed szkodliwymi czynnikami przyłbica powinna osłaniać całą twarz, a jej zewnętrzne krawędzie powinny sięgać do czubka ucha, obejmować osłonę podbródka i czoła oraz zakrywać czoło.

Przyłbica a gogle – co warto wiedzieć?

Czasem zamiast przyłbicy podolodzy sięgają po gogle. Czy środki te można stosować wymiennie, a jeśli tak, to które sprawdzają się lepiej?

Odpowiednio dopasowane gogle chronią oczy przed rozpryskami, podobnie zresztą jak przyłbica. Nie zaleca się jednak stosowania jednego i drugiego środka ochrony jednocześnie, gdyż mogłoby to negatywnie wpłynąć na przejrzystość widzenia, w pewnym stopniu ograniczając widzenie peryferyjne. Warto mieć również świadomość, że gogle znacznie częściej parują niż przyłbica.

W niektórych przypadkach założenie samej przyłbicy podologicznej może nie wystarczyć, aby odpowiednio zabezpieczyć się przed zagrożeniem. Zaleca się, aby w sytuacjach, w których ryzyko kontaktu z płynami ustrojowymi i zarazkami jest duże, ubrać dodatkowo jeszcze maseczkę ochronną.

Przyłbica ochronna – co jeszcze warto o niej wiedzieć?

Na rynku dostępne są dwa rodzaje przyłbic. Pierwszy posiada regulowaną opaskę umożliwiającą dobre dopasowanie do głowy, dzięki czemu korzystanie z przyłbicy jest wygodne, drugi z kolei umożliwia założenie przyłbicy na twarz w podobny sposób, co okulary – na uszy. Przyłbica to obowiązkowy element wyposażenia nie tylko gabinetu podologicznego, ale także kosmetycznego, jak i każdego innego miejsca, w którym chcemy zadbać o bezpieczeństwo zarówno swoje, jak i innych osób.

Noszenie przyłbicy ochronnej znacząco zmniejsza ryzyko kontaktu z drobnoustrojami, które po przedostaniu się do płynów ustrojowych mogłyby stać się przyczyną rozwoju infekcji. Dodatkowo umożliwia przeprowadzenie zabiegu podologicznego w dogodnych dla podologa warunkach.

W hurtowni podologicznej Kerpro znajdziesz wszystkie niezbędne środki ochrony, jakie powinny znaleźć się na wyposażeniu każdego gabinetu podologicznego. Szeroki wybór przyłbic, a także okularów ochronnych, rękawiczek, maseczek czy żeli do dezynfekcji rąk umożliwia kompleksowy dobór dokładnie takich produktów, jakie są niezbędne podczas wykonywania zabiegów podologicznych. Zadbaj o swoich klientów, jak również o siebie i wybierz środki ochrony, które spełnią swoje zadanie w każdych warunkach.

Na czym dokładnie polega upadłość konsumencka?

Upadłość konsumencka to określenie dla procedury, która ma na celu całkowite bądź częściowe umorzenie zobowiązań konkretnej osoby fizycznej. Aby mogło dojść do upadłości konsumenckiej, musi zostać spełnionych kilka bardzo ważnych warunków. Przede wszystkim, dana osoba fizyczna nie może prowadzić działalności gospodarczej ani pełnić jakichkolwiek funkcji w spółkach. Co to jest upadłość konsumencka? Kiedy można skorzystać z tego rozwiązania? W dzisiejszym artykule rozwiejemy wszystkie wątpliwości.

Upadłość konsumencka – podstawy prawne

Co to jest upadłość konsumencka? Pytania odnośnie tego, co to jest upadłość konsumencka, zadaje sobie bardzo wiele zadłużonych osób. Poniżej dokładnie omawiamy wszystkie podstawy prawne dotyczące funkcjonowania tego niezwykle istotnego instrumentu prawnego.

Wprowadzenie upadłości konsumenckiej jako instrumentu prawnego miało miejsce w Polsce w 2009 roku. W 2014 roku wprowadzono nowelizację, dzięki której zmieniły się dość mocno przepisy dotyczące możliwości ogłaszania upadłości konsumenckiej. W chwili obecnej przepisy są niezwykle korzystne dla wszystkich dłużników, którzy chcieliby ogłosić upadłość konsumencką. Sąd ma prawo do umorzenia zobowiązań konsumenta stwierdzając niezawinioną niewypłacalność wtedy, gdy opóźnienia w spłacie wynoszą minimum trzy miesiące. Upadłość konsumencką można ogłosić raz na 10 lat. Kolejna nowelizacja przepisów ustawy o upadłości konsumenckiej miała miejsce w 2019 roku, a nowe przepisy zaczęły obowiązywać w marcu 2020 roku.

Co wprowadziła najnowsza nowelizacja ustawy o upadłości konsumenckiej? Wprowadzono nową zasadę zgodnie z którą upadłość konsumencka może zostać ogłoszona nawet wobec tych osób, które do swojego zadłużenia doprowadziły w sposób całkowicie świadomy. Wcześniej obowiązywały zupełnie inne zasady. Mianowicie: upadłość konsumencką można było ogłosić wyłącznie wtedy, gdy zadłużenia danej osoby powstały w sposób nieumyślny.

Jaki jest cel upadłości konsumenckiej?

Jaki jest cel oraz co to jest upadłość konsumencka? Zdecydowanie najistotniejszy cel ogłaszania upadłości konsumenckiej to znaczące zmniejszenie zadłużeń finansowych danej osoby. Dopiero w dalszej kolejności zaspokajane są potrzeby finansowe wierzycieli. Aby mogło dojść do wydania przez sąd decyzji o upadłości konsumenckiej konkretnej osoby, konieczne jest przedstawienie odpowiednich dowodów, że dłużnik nie poradzi sobie ze spłatą zaciągniętych zobowiązań. Warto wiedzieć, że wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej może być złożony zarówno przez dłużnika jak i przez wszystkich jego wierzycieli.

Czytaj więcej:

Gdzie należy złożyć wniosek o upadłość konsumencką?

Co to jest upadłość konsumencka oraz gdzie złożyć wniosek? Należy wiedzieć o tym, że jedyną instytucją uprawnioną do stwierdzenia upadłości konsumenckiej jest sąd. Oznacza to, że wniosek składamy do sądu rejonowego właściwego dla miejsca zamieszkania. Ile wynosi opłata sądowa za złożenie wniosku? Obecnie nie jest ona duża, ponieważ wynosi tylko 30 złotych.

Wniosek do sądu trzeba oczywiście w odpowiedni sposób uzasadnić. Dłużnik ubiegający się o upadłość konsumencką musi bardzo dokładnie zrelacjonować swoją aktualną sytuację materialną oraz co doprowadziło go do stanu niewypłacalności. Obowiązkiem dłużnika jest także wymienienie wszystkich aktualnych składników majątku oraz posiadanych środków i zobowiązań wobec swoich wierzycieli. Do wniosku należy załączyć jak najwięcej dokumentów, które będą uwiarygadniały przedstawioną wersję. Takimi dokumentami mogą być m.in. wyroki sądowe, nakazy zapłaty od wierzycieli, dokumentacja medyczna potwierdzająca ciężką chorobę, wypowiedzenie umowy o pracę, akt zgonu kogoś bliskiego, nakazy komornicze czy umowy kredytowe. Liczba możliwości jest naprawdę spora.

Co to jest upadłość konsumencka i jak są rozpatrywane wnioski? Okazuje się, że wnioski o ogłoszenie upadłości konsumenckiej każdorazowo są rozpatrywane przez sądy na posiedzeniach niejawnych, w związku z czym nie uczestniczą w nich strony. Sprawa może zakończyć się oddaleniem wniosku bądź wezwaniem dłużnika do tego, aby udzielił większej liczby informacji lub by dostarczył więcej wiarygodnych dokumentów.

Kiedy opłaca się złożyć wniosek o upadłość konsumencką?

Mimo tego, iż ogłoszenie upadłości konsumenckiej wydaje się być najkorzystniejszym rozwiązaniem jeśli mamy dość duże zadłużenia, jednak należy pamiętać o kilku ważnych sprawach. Upadłość konsumencka powinna być wyłącznie ostatecznością. Oczywiście, dzięki upadłości konsumenckiej możemy w krótkim czasie pozbyć się wszystkich bądź większości swoich długów, jednak wiąże się to także ze stratą całego naszego majątku.

Najlepiej jest złożyć wniosek o upadłość konsumencką wtedy, gdy nasze długi znacznie przekraczają wartość posiadanego przez nas majątku. Dodatkowo, lepiej traktowane są wnioski o upadłość konsumencką składane przez te osoby, które nie wpadły w tarapaty finansowe umyślnie. Nieumyślne wpadnięcie w tarapaty finansowe może być spowodowane utratą miejsca pracy, śmiercią kogoś bliskiego bądź ciężką chorobą.

Ubezpieczenia OC i wszystko, co musimy o nich wiedzieć

Ubezpieczenie OC jest czymś, co w naszym kraju jest czymś obligatoryjnym, skierowanym do posiadaczy dowolnych pojazdów mechanicznych. Nie bez powodu jest czymś, co kojarzy się przede wszystkim z samochodami – ubezpieczenie to musi posiadać każdy, bez żadnego wyjątku. Kiedy jeszcze obowiązują ubezpieczenia OC i w jakich sytuacjach okaże się dla nas przydatne?

Co to tak właściwie jest OC?

Poruszając tak naprawdę dość ciężki temat, jakim są ubezpieczenia OC należy przede wszystkim wyjaśnić, czym one są. OC http://tania-polisa.com/oc-ac-szczecin/ to skrót odnoszący się do odpowiedzialności cywilnej. Ubezpieczenie to zapewnia odszkodowanie za szkody wyrządzone przez kierowcę pojazdu innym osobom. Mowa tutaj nie tylko o szkodach związanych z autem poszkodowanego, ale również i zdrowiem jego i innych osób w danym momencie przebywających w pojeździe, ale też zniszczeniami innego mienia.

Ubezpieczenia OC nie powinniśmy więc traktować jako nieprzyjemnego przymusu i czegoś, co co roku pobiera niebotyczne sumy z naszego konta bankowego (w większości przypadków pobiera się automatycznie), a raczej jako naszego sprzymierzeńca – jeżeli bowiem przydarzy nam się wypadek to możemy mieć pewność, że nie będziemy musieli ponosić żadnych kosztów ściśle z nim związanych. Niezależnie od tego, czy będziemy jego sprawcami, czy też poszkodowanymi. To świetna opcja – zwłaszcza, że w przypadku uszczerbku na zdrowiu osób trzecich kwoty odszkodowania potrafią być liczone w setkach tysięcy złotych.

Komu należy się odszkodowanie z ubezpieczenia OC?

Odszkodowanie pochodzące z ubezpieczenia OC należy się wszystkim osobom, które w wyniku wypadku, kolizji albo też innego zdarzenia drogowego poniosły dowolne straty (materialne lub zdrowotne), przy czym zadośćuczynienie za nie pobierane jest z polisy osoby, która do tego wypadku doprowadziła. W skrócie więc to wszystko ujmując, odszkodowanie należy się:

właścicielowi pojazdu, który w wyniku zdarzenia drogowego został uszkodzony,
każdej osobie poszkodowanej w wypadku – niezależnie od tego, czy kierowała ona pojazdem, czy była pasażerem, czy nawet występowała w zdarzeniu jako przechodzień;
każdej osobie, która spotkała się ze stratami dowolnej natury – może to być chociażby właściciel ogrodzenia, które w wyniku wypadku zostało uszkodzone.

Istnieje limit związany z maksymalną wysokością odszkodowania, jakie można wypłacić z polisy OC. Są to tak zwane sumy gwarancyjne, które w przypadku szkód osobowych (na przykład ze zdrowiem) mogą wynosić maksymalnie 5,21 mln euro (około 22,5 mln złotych), a w przypadku szkód majątkowych (na przykład związanych z uszkodzeniem auta) – 1,05 mln euro (około 4,5 mln złotych).

Kiedy nie dostaniemy odszkodowania od towarzystwa ubezpieczeniowego?

Oczywiście towarzystwo ubezpieczeniowe zawsze będzie się starało nie wypłaci nam odszkodowania, a właściwie odmówić pokrycia kosztów z polisy. Zdarza się i tak, że choć pokryje szkody związane ze spowodowanym przez nas wypadkiem, będzie się domagało od sprawcy spłaty – albo całościowej, albo też częściowej. Dzieje się to jednak tylko w wybranych przypadkach, w których będzie miało ku temu podstawy. Mowa między innymi o zdarzeniach, w których:

sprawca był pod wpływem alkoholu, narkotyków lub środków odurzających i zostało to udowodnione przez policję, która przybyła na miejsce wypadku;
sprawca uciekł z miejsca zdarzenia, w związku z tym niemożliwe było sporządzenie dokumentacji ściśle z nim związanej na miejscu owego zdarzenia;
sprawca nie posiadał uprawnień do kierowania pojazdem – tyczy się to również osób, które posiadają prawo jazdy, które z kolei nie obejmuje pojazdu, którym kierował; nie tyczy się to jednak używania pojazdu celem ratowania ludzkiego życia lub mienia – jeżeli więc kobieta sprawcy jest w ciąży, wciąż jest on chroniony przez polisę,
sprawca doprowadził do zdarzenia drogowego umyślnie – to znaczy, że nie powstało one wskutek przypadku lub też zaniedbania, a z premedytacją i świadomością popełnianych przez siebie czynów;
kolizja odbyła się poza granicami Unii Europejskiej, bez tak zwanej Zielonej Karty – nie ma tutaj znaczenia rodzaj kolizji ani też to, kto był jej sprawcą;
wypadek doprowadził do szkody środowiskowej – chodzi tutaj na przykład o uderzenie w cysternę z paliwem, która w efekcie wypadku się przewróciła, a paliwo z której zostało wylane.

Automatyczne odnawianie się ubezpieczenia OC

Ubezpieczenie OC http://tania-polisa.com/oferta/, którego jesteśmy posiadamy odnawia się automatycznie do czasu, kiedy nie wypowiemy umowy z danym towarzystwem ubezpieczeniowym. Wyjątkiem jest polisa dotycząca samochodu kupionego jako używany – wtedy będziemy musieli założyć nową.

Podsumowanie

Choć każdy z nas ma obowiązek posiadania ubezpieczenia OC, to do nas tak naprawdę należy wybór towarzystwa ubezpieczeniowego, któremu będziemy za nie płacić. Sama obligatoryjność tego ubezpieczenia nie jest też bezpodstawna – samo w sobie jest świetnym zabezpieczeniem finansowym w przypadku wypadków, zarówno tych wynikających z naszej winy, jak i tych, na które nie mogliśmy mieć żadnego wpływu. Warto o tym wiedzieć i być w pełni świadomym tego, za co się płaci (oraz tego, że tak naprawdę warto to robić).